در دنیای امروز با ظهور پدیده متاورس، واقعیت افزوده یا Augmented Reality اهمیتی بیش از پیش در زندگی افراد پیدا کرده است و حتی توجه بسیاری از صاحبان کسب‌وکار را نیز به خود جلب کرده است، در حدی که بسیاری از آن‌ها، علی‌رغم این که کسب‌وکاری عموما سنتی دارند، ترجیح داده‌اند تا از تکنولوژی‌هایی مانند واقعیت افزوده و یا واقعیت مجازی برای بهبود فروش و برندینگ خود استفاده کنند (توصیه می‌شود جهت آشنایی بیشتر با انواع واقعیت تعمیم یافته و به خصوص واقعیت افزوده و متاورس، این مطلب در ویرگول را مطالعه فرمایید). علاوه بر این، مفاهیم جدید دیگری مانند واقعیت ترکیبی نیز مطرح شده‌اند که در واقع، ترکیبی از واقعیت افزوده و واقعیت مجازی است و توجه افراد زیادی را به خود جلب کرده است.
در این میان، دانستن تاریخچه واقعیت افزوده می‌تواند به ما کمک کند که درک بسیار بهتری نسبت به این تکنولوژی داشته باشیم، چرا که واقعیت افزوده بر عکس آنچه تصور می‌شود، تکنولوژی خیلی جدیدی نیست و شاید نزدیک به صد سال باشد که نوع بشر، در انتظار ترکیب دنیای واقعی خود با دنیایی مجازی است.
تاریخچه واقعیت افزوده
سال ۱۹۰۱
- در سال ۱۹۰۱، ال فرانک باوم، نویسنده داستان جادوگر شهر اُز، نخستین کانسپت از دستگاه واقعیت افزوده به نام Character Maker را در رمان شاه کلید معرفی کرد.
سال ۱۹۵۰
- در سال ۱۹۵۰، سینماگری به نام مورتون هایلیگ ماشینی به نام Sensorama اختراع کرد که به شکلی، نخستین ماشین واقعیت افزوده یا واقعیت مجازی محسوب می‌شود. سنسوراما، علاوه بر پخش فیلم و موسیقی، قادر بود با شبیه‌سازی شرایط محیطی مانند برف و باران، بوهایی که احتمالا در صحنه پخش می‌شدند و …؛ بیننده را در شرایطی مشابه ویدئوی در حال پخش قرار دهد.
سال ۱۹۶۲
- در این سال، هایلیگ ماشین سنسوراما را ثبت اختراع کرد.
سال ۱۹۶۸
- در این سال، آیوان سوثرلند، نخستین عینک واقعیت افزوده دنیا با نام شمشیر داموکلس را طراحی و اختراع کرد. نام این دستگاه پوشیدنی، از یک داستان یونانی گرفته شده است که در آن، داموکلس با شمشیری موهومی، فتوحات زیادی انجام داده است.
سال ۱۹۷۵
- در این سال، هنرمند رایانه‌ای میرون کروگر، ویدئوپلیس را بنیان نهاد. ویدئوپلیس با عنوان یک آزمایشگاه واقعیت مصنوعی (که امروزه با نام واقعیت تعمیم یافته، متاورس و واقعیت مجازی شناخته می‌شود) به افراد امکان می‌داد از دنیای حقیقی خود پا را فراتر گذاشته و وارد دنیایی مصنوعی شوند.
سال ۱۹۸۲
- مهندس نرم‌افزار دن ریتان و تیمش، رادار را ساختند. رادار، نخستین سیستم تعاملی واقعیت مجازی بود که در تلویزیون نیز به نمایش گذاشته شد.
سال ۱۹۹۰
- یکی از محققان شرکت هواپیماسازی بویینگ با نام تام کاودل، عبارت واقعیت افزوده را برای ترکیب عناصر دیجیتالی با دنیای واقعی به کار برد.
سال ۱۹۹۲
- لوییس روزنبرگ نخستین سیستم واقعیت افزوده همه‌جانبه (Immersive AR) را با نام Virtual Fixtures توسعه داد.
سال ۱۹۹۳
- کارما – که یک سیستم واقعیت افزوده مبتنی بر دانش بود – توسط استیو فاینر و جمعی از دانش‌آموختگان دانشگاه کلمبیا توسعه داده شد. کارما برای آموزش تعمیرات و نگهداری به کار می‌رفت.
سال ۱۹۹۴
- نخستین اجرای تئاتر با واقعیت افزوده به نام رقص در فضای سایبری روی صحنه رفت.
سال ۱۹۹۶
- سایبرکد عرضه شد. سایبرکد از نشانگرهای ۲ بعدی برای قرار دادن عناصر دیجیتال در محیط استفاده می‌کرد. به نوعی می‌توان گفت واقعیت افزوده مبتنی بر نشانگر، فرزند خلف سایبرکد است.
سال ۱۹۹۷
- در این سال شرکت کانون به همراهی دولت ژاپن، روی واقعیت ترکیبی سرمایه‌گذاری زیادی کردند. در همین سال، دانشگاه کلمبیا نیز دپارتمان‌های تحقیقاتی خود در زمینه واقعیت مجازی و واقعیت افزوده را راه‌اندازی کرد.
سال ۱۹۹۸
- نخستین بازی واقعیت افزوده با نام Sportvision توسط NFL عرضه شد.
سال ۱۹۹۹
- ناسا از واقعیت افزوده در فضاپیماهای خود برای راهنمایی فضانوردان استفاده کرد.
سال ۲۰۰۰
- نخستین ابزار متن‌باز واقعیت افزوده با نام ARToolkit توسط هیرکازو کاتو عرضه شد. در همین سال، نخستین بازی محیطی واقعیت افزوده با نام ARQuake نیز عرضه شد.
سال ۲۰۰۳
- نخستین سامانه دستی واقعیت افزوده روی یک دستیار شخصی دیجیتالی (PDA) اجرا شد.
جمع‌بندی
این پست وبلاگ، بخش کوچکی از دنیای بزرگ واقعیت تعمیم یافته بود که خود شامل واقعیت افزوده، واقعیت مجازی و واقعیت ترکیبی می‌شود. در این مطلب تلاش بر آن بود تا ذهنیت شما با واقعیت افزوده بیشتر آشنا شود تا میزان اهمیت آن در دنیای امروز را درک کنید. حدود یک قرن است که نوع بشر، در تلاش است تا مرزهای خیال و واقعیت را جابجا کند و در سال‌های اخیر، به نظر در این امر بسیار هم موفق بوده‌ایم. در آینده نیز، احتمالا ادامه‌ای برای این مطلب نوشته می شود و هرآنچه که از ۲۰۰۳ تا امروز اتفاق افتاده است، پوشش خواهیم داد.
